Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 21 lipca 2017 r. (0111-KDIB3-1.4012.91.2017.2.JP) uznał, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o zarządzanie należy uznać za odpłatne świadczenie usług wykonywane w ramach samodzielnie prowadzonej działalności gospodarczej, a w konsekwencji podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.

Do podstawowych czynności, jakich przedsiębiorca może dokonać przy weryfikacji kontrahenta, należą:
- potwierdzenie status podmiotu poprzez jego sprawdzenie na stronie internetowej:https://ppuslugi.mf.gov.pl/ w udostępnionej przez Ministerstwo Finansów usłudze:„Sprawdzenie statusu podmiotu w VAT” na portalu podatkowym, gdzie podatnik może dokonać bieżącej weryfikacji kontrahenta.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 sierpnia 2017 r. (I FSK 2326/15) orzekł, że prawidłowe jest stanowisko organu, że podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia aportem do spółki komandytowo-akcyjnej składników majątkowych, traktowane dla potrzeb podatku od towarów i usług, jako świadczenie usług w zamian za akcje – będzie wartość nominalna obejmowanych akcji pomniejszona o kwotę podatku VAT.

Szef Krajowej Administracji Skarbowej sprawując nadzór nad systemem stosowania przepisów o przeciwdziałaniu unikania opodatkowania analizuje między innymi wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego, przekazywane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Dotyczy to wniosków, w których elementy opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego uzasadniają przypuszczenie, że mogłyby one być przedmiotem decyzji wydanej z zastosowaniem przepisów klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 20 lipca 2017 r. (II FSK 1773/15) orzekł, że że w art. 15 ust. 1k pkt 2 u.p.d.o.p. ustawodawca uregulował sposób ustalenia wartości kosztu uzyskania przychodów w przypadku zbycia lub też umorzenia udziałów (akcji). Z przytoczonej regulacji prawnej wynika, że w przypadku objęcia udziałów w spółce oraz ich następczego zbycia ustawodawca przewidział model dwuetapowego opodatkowania tych czynności.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dni 12 lipca 2017 r. (I SA/Po 142/17) orzekł, że nie sposób zanegować możliwości, aby świadczeniem wzajemnym w stosunku do uzyskania przez skarżącą poręczenia było zobowiązanie się w przyszłości do udzielenia przez skarżącą poręczenia na rzecz podmiotu, który udzielił jej wcześniej poręczenia bądź też innego podmiotu z grupy.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 lipca 2017 r. (II FSK 1680/15) orzekł, że warunkiem zaliczenia wierzytelności zarachowanej uprzednio jako przychód należny do kosztów uzyskania przychodów jest udokumentowanie jej nieściągalności w sposób przyjęty w jednym z trzech punktów art. 16 ust. 2 u.p.d.o.p. przewidującym zamknięty katalog dokumentów, który nie może być rozszerzony.

Przedmiotem sporu była faktura korygująca koszty nabycia towarów wystawiona przez inny podmiot niż dostawca towarów. Celem było skorygowanie dochodowości zgodnie z ustaloną w Grupie polityką cen transferowych.